3096 Days : ขังลืม 3096 วัน
MPAA Rating: Unrate
Release Date: 2013
Starring: Antonia Campbell-Hughes, Thure Lindhardt, Amelia Pidgeon, Trine Dyrholm
Directed by: Sherry Hormann
เรื่องนี้ดูมาเมื่อหลายเดือนก่อน(นานมาก) เป็นเรื่องที่ถูกสร้างจากเรื่องจริงของ Natascha Kampusch โดยสร้างจากหนังสือที่เธอเขียนที่ชื่อว่า “3096 Tage” เข้าใจว่ามีฉายเฉพาะบางโรง (ส่วนตัวแล้วตอนนั้นไปดูที่ House RCA) คิดว่าเหตุนี้จึงอาจมีหลายคนที่ไม่ได้ดูหนังเรื่องนี้ ... เลยหยีบมาเล่าให้อ่านกันเรื่องราวของเด็กหญิงอายุ 10ปี ที่ถูกลักพาตัวขณะกลับจากโรงเรียน โดยชายที่มีปัญหาทางจิตจับไปคุมขังนานถึง 8ปี (3096 วัน) ตามชื่อหนัง ...
เป็นหนังที่ดูแล้วกดอารมณ์เรื่องนึง การดำเนินเรื่องถึงไม่หวือหวา ไม่ได้แสดงถึงการเอาตัวรอด ไม่น่ากลัวอะไร ไม่ขวัญผวา แบบหนัง Thriller ... แต่สื่อความ Dark ในความสับสนของตัวเอกของเรื่อง เด็กผู้หญิงที่โดนจับตัวไปขังอยู่ในห้องใต้ดินแคบๆ โดยมีชายแปลกหน้าที่จับตัวเธอมาเป็นเพียงคนเดียวที่อยู่ในโลกแคบๆนี้กับเธอ เป็นเวลานานถึง 8ปี (จากเด็กจนโตเป็นสาว) ... แม้จะโดนทรมาน ทุบตี แต่ก็มีอะไรลึกๆซ้อนไว้ในความรู้สึกอยากเป็นอิสระ ในความหวาดกลัว โดยที่เธอเองก็มีโอกาสที่จะหนีอยู่หลายครั้ง และ หลายครั้งที่เธอเองก็กับเลือกที่จะไม่หนี ... ชอบการแสดงแววตา สีหน้า ท่าทาง ของตัวแสดง นาตาชา ตอนเด็ก แสดงได้สื่ออารมณ์ดีมาก นาตาชาตอนโตก็เลือกตัวแสดงได้ดี ส่วนคนที่แสดงเป็นโวลกัง(คนที่ลักพาตัว) ก็ดูเป็คนโรคจิตดี .... เป็นหนังที่ดูได้แบบติดตามไปเรื่อยๆ ไม่น่าเบื่อ แต่ก็ไม่ตื่นเต้นมากมาย มีลุ้นนิดๆหน่อยๆ
หลังจากที่ดูหนังแล้วก็รู้สึกสงสัยในพฤติกรรมของนาตาชา เนื่องจากหนังเรื่องนี้สร้างมาจากเรื่องจริง เลยได้ลองหาข้อมูล จนได้ไปอ่านบทสัมภาษณ์ของเธอหลังจากที่เป็นอิสระจากการถูกจับตัวไป 4ปี เธอได้ให้สัมภาษณ์และเขียนไว้ในหนังสือว่า "ฉันอยากให้เขาตาย ฉันเกลียดเขา แต่ในขณะเดียวกัน เขาก็เป็นเพื่อนคนเดียวที่ฉันมี และเขาก็ดีกับฉันมาก" ซึ่งเรื่องนี้มีจิตแพทย์พูดถึงอาการของนาตาชาว่า มันเป็นอาการทางจิต มีชื่อเรียกทางการแพทย์ว่า "Stockholm Syndrome" ก็คือการที่เหยื่อที่ถูกลักพาตัวเป็นระยะเวลานานๆ จะเกิด อาการเห็นอกเห็นใจผู้ที่ลักพาตัวไป ... น่าแปลกใจดีเหมือนกัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น